Cheerful Principessa
Cane Corso Italiano
Onze honden
Ik was ongeveer twaalf jaar en dolgelukkig toen mijn ouders besloten om een Ierse Setter te adopteren uit een dierenasiel vlakbij ons huis. Samen met mijn broertje mocht ik een naam voor hem verzinnen en omdat we in die tijd veel naar Donald Duck keken op tv ..... moest het ‘Donald’ worden (hahaha!) We waren stapelgek op hem en vonden het ook leuk om met hem te wandelen. Het was erg verdrietig dat we al na enkele maanden afscheid van hem moesten nemen, omdat hij vanwege zijn verlatingsangst echt niet alleen thuis kon blijven. Aangezien ik het wandelen en bezig zijn met honden zo leuk vond, ben ik op zoek gegaan naar honden van buurtgenoten die ik mocht uitlaten. Zo was ik regelmatig op pad met Jasper (terriër) en Wesley (Border Collie). Jasper wilde meestal alleen een klein blokje om maar met de enthousiaste Wesley was ik vaak urenlang op pad.
De wens om een eigen hond te hebben bleef, al heb ik daar nog lang op moeten wachten.
Pas jaren later was het zover. Ruud en ik woonden al wat jaren samen en ik werkte inmiddels parttime. In 2004 gingen we op vakantie naar Turkije. Op een middag lagen we te zonnen bij het zwembad van ons hotel toen een hond het terrein op kwam gestrompeld. Hij had dorst en had blijkbaar het water van de buitendouches gehoord, want hij kwam hier wat drinken.
We zijn bij hem gaan kijken en zagen dat hij behoorlijk gewond was. In de stad zijn we toen op zoek gegaan naar een dierenarts en vonden er een die ons geweldig geholpen heeft. Hij schatte dat de hond toen een maand of acht, negen oud was. Het is ons verder niet gelukt om zijn eigenaar te achterhalen en omdat hij in Turkije ten dode was opgeschreven, was de beslissing om hem mee naar Nederland te nemen snel gemaakt, ook al verkorte dat onze vakantie met een week. In het voor- en najaar wordt er rond de hotels namelijk gif gespoten om van de zwerfhonden en katten af te komen. We besloten deze lieverd ‘Side’ te noemen, naar de stad waar we hem vonden en gelukkig mocht hij mee in het vliegtuig!
Hij is nu zo’n zeven jaar bij ons en hij heeft nu een leven dat je niet kunt vergelijken met het ongelukkige leven dat hij in Turkije had. Het voelt goed om hem rond te zien rennen, zeker als we terug kijken naar hoe hij was toen we hem voor het eerst zagen. Hij is een ontzettend lieve hond. Hij is super sociaal naar mens en dier, kan alleen thuis blijven en was vanaf het begin al zindelijk. Hij vindt het heerlijk om met zijn hondenvriendjes te spelen of lekker te wandelen in het park, bos of op het strand en om dan overal rond te kunnen snuffelen natuurlijk.
We nemen hem regelmatig mee als we met Nina gaan speuren. Hij vind speuren ook helemaal geweldig, maar hij is gemakkelijk afgeleid. Als hij een ineens een interessanter geurtje opvangt dan gaat ‘ie daar gewoon eerst even heen... en met een beetje mazzel (en begeleiding ;)) gaat ‘ie daarna gewoon weer verder waar hij gebleven was! Hondentrainingen zijn niet aan hem besteed. Toch hebben we samen de puppy-cursus (Side als grote puber tussen die kleine puppy’s hihihi) en de EG-cursus gevolgd.
Hoe wij met de Cane Corso in aanraking zijn gekomen? Dat was liefde op het eerste gezicht!
In 2008 tijdens een van onze wandelingen met Side in het park voor ons huis kwamen we hem tegen: een superlieve zwarte pup met een erg hoog knuffelgehalte. We raakten aan de praat met zijn eigenaar en hij vertelde ons dat het een Cane Corso was en dat hij nu 3 maanden oud was. We zagen elkaar vanaf die dag vaker en omdat we Saboe zo’n mooie hond vonden, zijn we ons meer in de Cane Corso gaan verdiepen door veel over het ras te lezen. En zo besloten wij in 2009 om er een hond bij te nemen..... een vriendje voor Side én voor ons.
De Cane Corso is een middelgrote, imposante en sportieve gezinshond. Naar mensen toe is hij sociaal maar hij is afwachtend naar vreemden. Het is een goede waakhond. Bovendien is hij vanwege zijn nieuwsgierige en leergierige instelling zeer geschikt om aan hondentrainingen mee te doen. Kortom, een hond die wij graag zouden willen hebben.
Wij kwamen in contact met Corine & Tineke van Cane Corso kennel Amico del Petto. Hun website sprak ons zeer aan. Allereerst omdat hieruit blijkt hoeveel ze van hun honden houden en het feit dat hun honden gewoon gezinshonden zijn en bij hen in huis leven. Het welzijn van de honden zal bij Corine & Tineke altijd voorop staan en dat is iets waar wij ons helemaal in kunnen vinden. Door hun liefde voor het ras ontstond ook de wens om een nestje te fokken. Een droom die zij hebben waargemaakt want zij mochten 4 nestjes krijgen van hun lievelingen.
Op het moment dat wij contact opnamen met Corine & Tineke waren zij bezig met de voorbereidingen van een volgend nestje. Voor een kennismaking en informatie gingen wij bij hen langs in Langerak (Zuid Holland) en mochten op de wachtlijst voor een pup. Helaas werden wij kort nadien gebeld dat zij afzagen van het fokken met dit teefje, maar dat Brihta, een dochter van hun Benga en woonachtig in Slovenië, wel binnenkort een nestje verwachtte.
Wij vonden dit een prachtige kans en wilden deze met beide handen aangrijpen! Brihta is een super lieve en zeer energieke Cane Corso teef die graag voor haar baas wil werken. Brihta volgt, net als haar moeder Benga, gehoorzaamheidstraining op het hoogste niveau (GG3).
Bovendien heeft zij haar Rh-T A examen gehaald en is zij nu officieel ‘SAR-dog’ (reddingshond puinzoeken) en heeft zij een geweldig leven bij Crt & Nina.
Crt & Nina verwachtten in Augustus 2009 hun eerste nestje van Brihta. Op 10 augustus waren wij via de webcam getuige van de geboorte van haar puppy’s. Wat een bijzonder moment! Na vele e-mailberichten, chatten, foto’s sturen en filmpjes maken hebben wij onze keuze laten vallen op pup nummer 4. Een zwart gestroomd teefje met een heerlijk koppie! Haar officiële naam is ‘Cheerful Principessa Valgaia’, maar wij noemen haar Nina.
Op 10 oktober zijn wij naar Slovenië gereden om haar op te halen. Ze is echt zo lief!!!
Ik zie nog voor me hoe ze zonder riem achter ons aan het hotel binnenstapte. Ze liep zo parmantig en vol vertrouwen door de schuifdeuren, ging vervolgens zonder aarzeling mee de lift in en stapte ook zo onze kamer binnen (daar heeft ze die nacht natuurlijk lekker bij ons op bed geslapen, want ‘t is wel heel eenzaam daar alleen op de grond). De volgende ochtend liepen we weer naar de lift... alles ging prima, maar toen de liftdeuren opengingen rende ze heel hard weg, de hoek om, zo terug naar de kamer (hihihi) Vandaag maar even niet dacht ze!
Met Side is zij inmiddels dikke maatjes en voor onze kat Mister Freggle heeft zij groot respect.
Onze liefde voor honden is zo groot dat wij er in 2014 graag nog een wilden toevoegen aan ons gezinnetje en dat dit weer een Cane Corso moest worden was voor ons overduidelijk.
Wij zijn zeer te spreken over Crt & Nina van Cane Corso Kennel Valgaia in Slovenië. In de afgelopen jaren zijn we zelfs goede vrienden geworden! Zij fokken maar heel af en toe een nestje uit pure liefde voor honden en het ras. Zij maken hierin keuzes waarin alleen gezondheid, karakter en uiterlijk van belang zijn. Kosten nog moeite worden door hen gespaard en de aandacht en begeleiding die pups bij hen krijgen is zeer bewonderenswaardig. Er was geen twijfel dat onze pup ook nu bij hen vandaan zou komen.
Op 9 april 2014 werden er bij hen 8 gezonde pups geboren uit moeder Fanta (Gorizia Valgaia) en papa Brio (Jamiro), 3 teefjes en 5 reutjes. Ook nu mochten wij hier via de webcam getuige van zijn! Na vele contacten in een gezellige chatgroep op FaceBook en puppybezoek met Tineke viel onze keuze uiteindelijk op het eerst geboren reutje. Hij kreeg in het nest al snel de roepnaam ‘Brownie’ vanwege zijn vachtkleur en omdat hij net zo lief en lekker was als een stukje chocolade.
Op 7 juni hebben wij hem op de terugreis van onze vakantie in Italië samen met Side en Nina opgehaald. Tijdens de lange rit naar huis heeft hij op mijn schoot gelegen en waar hij het eerste uur nog wat onrustig was, werd ik daarna zijn veilige haven.
In de twee weken dat hij nu bij ons in huis is, hebben wij hem leren kennen als een open, vrolijk, actief en zelfzeker mannetje, die zich gelukkig heel respectvol naar Side en Nina gedraagt. Hoewel hij zich na enkele dagen hier ook ontpopt tot een ondeugende clown :D
We gaan vast en zeker nog heel wat beleven met hem!
